Bo ja gdy czytam, to właściwie nie czytam, biorę piękne zdanie do buzi i ssę je jak cukierek, jakbym sączył kieliszeczek likieru, tak długo, aż w końcu ta myśl rozpływa się we mnie jak alkohol, tak długo we mnie wsiąka, aż w końcu nie tylko jest w moim mózgu i sercu, lecz pulsuje w mych żyłach aż po krańce naczyniek włoskowatych.
Bunu okuduğumda Çünkü doğru beni uzağa damlayarak nihayet zihni çok uzun, alkol gibi beni eriyene kadar, ben ağzına güzel cümleyi alıp şeker gibi onları emmek, ben, likör küçük bardak yudumlarken okumak nihayet kadar yok sadece benim beyin ve kalp, ama tencere kılcal uçlarına damarlarımda darbe içinde.